تیمی در دانشگاه سان یاتسن با استفاده از تکنیکی به نام ویرایش باز توانستند یک خطای منفرد را در بین سه میلیارد کد ژنتیکی مورد اصلاح قرار دهند.
آن ها از این تکنیک در جنین های آزمایشگاهی برای حذف بیماری بتا تالاسمی استفاده کردند. این جنین ها به رحم مادر منتقل نشدند.
این تیم تحقیقاتی اعتقاد دارند که این روش ممکن است در آینده جهت درمان برخی از بیماری های ارثی مورد استفاده قرار گیرد.
ویرایش باز موجب ایجاد تغییر در واحد های سازنده DNA یعنی باز های آدنین، سیتوزین، گوانین و تیمین می شود. تمام دستورالعمل ها برای ساخت و کارایی بدن انسان از ترکیب این چهار باز رمزگذاری می شوند.
بتا تالاسمی نوعی اختلال سلول های خونی است که می تواند موجب مرگ شود. این بیماری ناشی از تغییر یک باز در کد ژنتیکی است که به عنوان یک جهش نقطه ای شناخته می شود. این گروه تحقیقاتی در چین توانستند آن را بصورت صحیح ویرایش کنند. آن ها DNA را از نظر وجود خطای ژنتیکی اسکن کردند و سپس یک G را به A تبدیل کردند و خطای مشاهده شده را اصلاح کردند.
Junjiu Huang، یکی از محققان، می گوید: “ما اولین گروهی هستیم که توانایی درمان بیماری های ژنتیکی در جنین های انسان را با استفاده از سیستم ویرایشگر باز نشان می دهیم.” وی افزود که مطالعه آن ها راه های جدیدی برای درمان بیماران و جلوگیری از تولد نوزادان با بتا تالاسمی، و حتی سایر بیماری های ارثی را پیش روی می گذارد.
ویرایش باز تکنیک پیشرفته ای است در قالب سیستم ویرایش ژن به نام CRISPR ، که در حال حاضر انقلابی در علم ایجاد کرده است. ویرایش باز موجب تبدیل باز موردنظر به باز دیگر می شود. پروفسور دیوید لیو، که پیشگام ویرایش باز در دانشگاه هاروارد است، این رویکرد را “جراحی شیمیایی” توصیف می کند. او می گوید این روش نسبت به CRISPR کارآمدتر است و عوارض جانبی ناخواسته کمتری دارد. حدود دو سوم از تغییرات ژنتیکی در انسان که مرتبط با بیماری های مختلف هست حاصل از جهش نقطه ای می باشد. بنابر این ویرایش باز توانایی اصلاح جهش های بیماری زا را دارا می باشد.
گروه تحقیقاتی در دانشگاه سان یات سن در گوانگژو، اولین کسانی بودند که از CRISPR در جنین انسان استفاده کردند و توجه دیگران را به خود جلب کردند. البته برخی از محققان از این که چرا این گروه مطالعات پیش بالینی بیشتری قبل از ورود به آزمایش بر روی جنین انسان انجام نداده است انتقاد کرده اند.
این باعث می شود بحث های عمیق اخلاقی و اجتماعی در مورد آنچه که در تلاش برای جلوگیری از بیماری قابل قبول است یا نیست بیشتر صورت گیرد و دستورالعمل های جدید برای این نوع مطالعات تدوین یا مورد اصلاح قرار گیرد.
تاریخ انتشار: ۹۶/۷/۱۰